دریل ستونی
دریل ابزاری است که تقریباً برای ساخت هر پروژه‌ی علمی، صنعتی و یا دانش‌آموزی و حتی در ساخت کاردستی‌هایی که احتیاج به سوراخکاری دارند استفاده می‌شود.
 |
در گذشته‌های خیلی دور یعنی چندین هزار سال قبل از میلاد مسیح، انسان‌ها به وسیله‌ی چرخاندن وسایل نوک تیز در اجسام مختلف سعی در ایجاد سوراخ در آن‌ها می‌نمودند. کمی بعدتر با کمک گرفتن از ابزار دستی مانند گوه، سنبه، میخ و ... و ایجاد حرکت چرخشی بهتر و سریع‌تر در آن‌ها توسط ریسمان و کمان، سعی در راحت نمودن این کار کردند. اما سوراخ نمودن اجسام همچنان کاری سخت و طاقت‌فرسا بود و در خیلی از مواقع سوراخ مورد نظر ایجاد نمی‌شد. |
بزرگ‌ترین تحول در این زمینه با پیدایش موتورهای الکتریکی، در اواخر قرن 19 میلادی ایجاد شد. تا اینکه اولین دریل دستی (تقریباً شبیه آن‌هایی که امروزه می‌بینیم) در سال 1917 توسط Black&Decker ثبت اختراع شد.
معمولاً دریل‌ها دارای اجزای زیر می‌باشند:
سه نظام محل بستن مته، پیچ گوشتی یا سایر ابزارها به دریل می‌باشد و دارای دو مدل دستی و اتوماتیک می‌باشد. مدل دستی برای سفت شدن به آچار سه نظام نیاز دارد ولی مدل اتوماتیک را می‌توان به راحتی با دست سفت نمود.
با تعویض مته و تغییر تنظیمات دریل می‌توانیم سوراخ‌های مختلفی در چوب، سنگ و یا آهن با ابعاد مختلف ایجاد کنیم.
به کمک برخی ابزارهای دیگر می‌توان از دریل برای باز و بسته نمودن پیچ، سمباده زدن، جلا دادن و ... نیز استفاده نمود.
برای ایجاد سوراخکاری دقیق‌تر از پایه دریل استفاده می‌شود. پایه دریل وسیله‌ای است که روی میز کار قرار داده می‌شود و دریل روی آن نصب می‌گردد.
یکی از انواع دریل‌ها که بیش‌تر کاربرد صنعتی دارد، دریل ستونی نام دارد. این نوع دریل صنعتی، مجهز به پایه است و از قدرت و دقت سوراخکاری بهتری نسبت به دریل‌های معمولی برخوردار می‌باشد. معمولاً برای سوراخ‌کاری‌های متناوب و همچنین برای جاهایی که دقت سوراخ برای ما اهمیت بیشتری دارد، از این نوع دریل استفاده می‌شود.
در این نوع دریل به علت ثابت بودن محل قرار گرفتن مته، سوارخ با دقت بیشتری حفر می‌شود و همچنین نیروی کمتری برای ایجاد سوراخ لازم است.
در سوراخکاری، وجود مته‌ی مناسب بسیار مهم است. مته در حقیقت گوه و سطح شیبداری است که با حرکت دورانی باعث ایجاد سوراخ در قطعات می‌گردد. جنس مته، سرعت و جهت حرکت آن و میزان نیروی وارد شده بر مته از موارد مهمی هستند که باید به آن‌ها توجه شود.
شما می‌توانید مته‌ها را از مغازه‌ی ابزار فروشی به راحتی تهیه نمایید. مناسب‌ترین مته برای کار شما، مته‌ی فولادی با شماره‌ی 4 می‌باشد. یعنی قطر مته 4 میلی‌متر است که با سوراخ‌های موجود در قطعات KAI ROBOT یکسان و استاندارد می‌باشد.
برای عمل سوراخکاری ابتدا عملیات خط‌کشی انجام می‌گیرد تا مرکز سوراخ مشخص شود. برای اینکه نوک مته کاملاً در مرکز قرار گیرد و روی سطح کار منحرف نشود، محل تقاطع خط‌کشی شده را سنبه می‌زنند تا مته به راحتی در مرکز سوراخ هدایت شود و عمل سوراخکاری را انجام دهد. در ضمن حتماً باید به نکات ایمنی در حین کار با دریل توجه زیادی داشت.
حالا بیایید با هم یک دریل ستونی بسازیم!
قطعه‌ی یاتاقان را با استفاده از دو پیچ به صفحه‌ی سبز متصل نمایید.
یک مته‌ی فولادی شماره‌ی 4 (M4) که قبلاً از ابزار فروشی تهیه نموده‌اید را از قسمت انتهایی مانند یک محور به پولی کوچک متصل نمایید.
ابتدا آزمایش کنید که مته داخل یاتاقان کاملاً روان بچرخد. یک تسمه‌ی لاستیکی را دور پولی موتور بیاندازید و سپس از روی دو پولی هرزگرد کوچک رد کرده و آن‌را به پولی مته متصل نمایید.
- با استفاده از یک محور 14 سانتیمتری میز دریل را نصب کنید.
- اهرم‌های پیشران میز را توسط اتصال 'دو مهره' به شاسی متصل کنید و در جهت روان حرکت کردن آن از واشر و بوش پلاستیکی استفاده نمایید.
- برای روان‌تر کار کردن میز می‌توانید روی محور آن کمی روغن بزنید.
- می‌توانید برای سوراخکاری سریع‌تر از موتورهای قوی‌تر استفاده نمایید.
و این هم از دریل ستونی ما:
پس از آن‌که دریل را ساختید، می‌توانید موارد زیر را بررسی و آزمایش نموده و در قالب یک گزارش کار آن را تحلیل نمایید.
 |
آیا می‌توانید با تغییر در ساخت و ایجاد خلاقیت، دریلی بسازید که قسمت پایه ثابت و قسمت موتور متحرک باشد؟ |
